Jankende kinderen, pratende mensen, muziek in de nacht, gerommel op de gang, een preek van een of andere priester om vijf uur ’s morgens door de speakers en een kussen waarmee je een raam kunt ingooien. Goedemorgen deze zaterdag morgen!

Le Fournil de Sébastien
Het ontbijt bestond bij ons uit de gisteren gekochte komkommertjes en watermeloen op een bedje van malaria, vitamine en visoliepillen. Om 08:00 uur stonden we allemaal klaar bij het restaurant voor een autoritje tot op 50 kilometer van Siem Reap. Vanaf daar fietsen we verder naar ons luxe hotel. Vervangend reisleider Gerrit belt nog eens met de restaurant eigenaar en even later komt er een pickup truck voorgereden en worden de fietsen opgeladen en wij op de achterbank gevouwen.

American Breakfast stond er te lezen op de menukaart. Toast met gebakken eieren stond er op het plaatje. Maar net als alles hier kun je daar niet op vertrouwen en wat het wederom noodlesoep of rijst. Niet dat het niet lekker is, integendeel, het is heerlijk. Maar een beetje meer variatie zou geen kwaad kunnen. Die variatie vind ik uiteindelijk in oliebollen! Qua vorm zien ze er net even anders uit dan bij doen. Qua smaak zijn ze hetzelfde!

Limburgs Mooiste
Vandaag staat een etappe op het programma van 75 kilometer die doet denken aan ‘Limburgs Mooiste’. Veel heuveltjes in een glooiend landschap op weg naar de grens met Cambodja. We stoppen bij een prachtige wat waarvan we de restauratie steunen door een nieuwe dakpan voor de kopen, waar we onze namen op mogen schrijven.

Een keer geen noodlesoep als ontbijt. Gisteravond bij de plaatselijke supermarkt diverse yoghurtjes en noten gehaald. Naast die supermarkt zag ik een koffie zaak. Een echte. Geen gore ijskoffie maar echte Black Coffee Americano. En thee. En daar hadden we zin in. Dus ontbeten we op het ressort de de stad in voor koffie.

Chinese Opera
Bij het koffietentje aangekomen waren ze druk bezig met het ophangen van vuurwerk. Lange slierten kabaalmakers werden aan de gevel gehangen ter ere van een “Chineese Opera” en een draak in de straten van Kantharalak. Althans dat is wat we begrepen uit het voor ons gebrekkig Engels, voor die plek goed Engels van de dame van het koffietentje. Wellicht dat de dame in kwestie met de opera een optocht bedoelde want even later vielen we midden in een optocht met Chinese draken, een fanfare en verkleedde mensen. Het Kantharalakse equivalent van de Rodermarktparade maar dit keer zonder oom Evert bijgestaan door onze eigen Dingens voorop.